Vietnam...

Nog meer stokbrood, croissantjes en wijn dat smaakt erg lekker na 4 maanden Maleisie.

Ook ho chi minh heeft niet stil gestaan :D er zijn nu nog meer brommers, nog meer mensen, nog meer stokbroodverkopers, nog meer schoenenpoetsers en nog meer masseurs op de fiets owja het mindere was de prijzen zijn aardig opgelopen… maar dat mocht de pret niet drukken!

We wisten al dat vietnameese niet het meest makkelijke en mee werkende volk was, maar dat ze zo moeilijk konden doen wisten we ook weer niet! Onderhandelen ging met heeel veel pijn en moeite.. Een simpele tas kost normaal 2$ tot 3$ ze vragen nu 10$ tot 15$ dan wil je niet onaardig zijn en je bied 3,50$ dan zeggen ze dood leuk je bent blank het is toch niet duur voor jou dus je betaald maar of anders geen tas :D tsja dit soort uitspraken waren de normaalste zaak van de wereld. Gelukkig zagen ze je niet overal als lopende ATM en dan had je gelukkig weer te maken met het charme van het land!

Na een aantal dagen brommer gas happen waren we toe aan wat anders dus wij een bus gepakt naar de Mekong delta. Halverwege waren we uitgestapt bij een stadje waar ze homestays hadden..
Ondertussen hadden we ook aardige trek gekregen dus wij gingen ook gelijk opzoek naar een restaurantje dan krijg je de mooiste verhalen er zijn hier geen restaurants geen winkels bla bla bla je moet hier wachten bla bla. Eigewijs zoals we zijn luisteren we hier niet na en lopen het busstation uit en hopa restaurantjes in overvloed :D Na een aardig verhaaltje van een of andere jojo die zich voordeed als student en beginnend toeristen gids kwam ze baas aangezet. Nog meer verhalen over homestays. Kunnen we misschien er heen gaan dan kunnen we zien of het wat is… nee dat kan niet.. want het is heeeel verweg.. owjee heeel ver, hoe lang is het rijden dan?? Ow 5 minuten :D We hebben wel foto’s... brr gewoon een soort hotel /guesthouse met het boord homestay… en dat voor 30$ per nacht… Gelukkig voegde ze er ook aan toe, maar voor jullie is dat heel goedkoop waarop wij in het lachen uitbarsten. Dus wij terug gelopen naar het busstation wat ook ineens heeel ver weg was en er geen bussen meer reden en dat alles vol zat en er geen andere steden meer waren en of we nog wel even geld wilden betalen voor zijn praatjes… haha we zijn geen geldboom! We hebben gewoon een ticket gekocht bij het loket voor de eerste bus naar de volgende stad :D :D

Na een paar uur kwamen we in Can Tho aan een echte handelsstad aan de Mekong, eerst een hotelletje gezocht en daarna de bedrijvigheid bewonderd! Hier hebben we een boottocht gemaakt over de mekong, Met een veredelde roeiboot ga je een 2 drijvende markten af en daarna nog naar wat farms die langs zij riviertjes liggen. Het was echt super om zo s’ochtends vroeg met de opkomende zon de mensen druk in de weer te zien.

Na 2 bbq avonden met het nodige bier en wijn besloot het buikie van Steef moeilijk te gaan doen..
dus Onie heeft haar zuster kwaliteiten weer tevoorschijn getoverd na wat pillen en liters water werd Steef weer een beetje beter.. :D en was het tijd om te verhuizen naar de volgende stad! We zijn al aardig wat gewend kwa gestoorde bus chauffeurs en idiote inhaal acties maar deze chauffeur staat met stipt op 1. Wat doe je op een 2 baans weg waar het vol is met brommers fietsers en tegenliggers: Dan probeer je toch een gesmiddelde snelheid van 80 km/h te halen en dan ga je spookrijden waar het kan en dan op het allerlaatste moment in het midden rijden en bluffen met je grootlicht dat je toch niet opzij gaat. Het leuke was dat sommige tegenliggers dat ook deden en dan is het op het allerlaatste moment uitwijken en rakelings langs elkaar heen rijden. De wegen staan dan ook vol met witte en rode strepen die ze gebruiken voor een sporen onderzoek tijdens ongevallen. Maaaar goed we hebben het weer overleefd :D

In Chau Doc hebben we een brommer gehuurd en hebben we lekker getoerd, beetje oude franse huisjes bekeken en langs rijst velden gecrost.

Eenmaal weer in Ho chi minh aangekomen werd Steef weer ziek nu was het allemaal heftiger als ervoor dus zijn we maar naar een kliniek geweest. Uitslag was voedselvergiftiging me een bacterie erbij. In de kliniek wilde ze 11,50 $ per pil afrekenen dus dat hebben we maar geweigerd waarop we netjes een recept meekregen om zelf de medicatie te halen bij de apotheek. Daar betaalden we overigens voor de zelfde pillen 0,35 $ per pil :D

Na wat research op Internet bleek dat het land enorm in bloei is en dat er daarom grote problemen zijn met de voedsel veiligheid. Om aan alle vraag te voldoen worden er zo ontzettend veel bestrijdingsmiddelen gebruikt in de groentes en rijst dat er geregeld mensen sterven en grote aantallen ernstig ziek worden.

Voor de rest hebben we nog een beetje geshopt en zijn we weer terug gevlogen naar KL wat stiekem een beetje voelt als thuis komen.

Nu zijn we weer terug in de Cameron highlands waar we voor 2 maanden een studio hebben gehuurd. Voor de rest zijn we druk bezig om wat “dingen” op poten te zetten… en worden onze lokale kookkunsten steeds beter!

Vorige week vroeg een vriend of we de sultan wilden zien want hij was aan het golfen met ze zoon en wat vrienden. Het is hetzelfde als je naar Den Haag gaat om bij het Paleis te kijken want misschien zie je wel de koningin :D Nou de sultan hebben we gezien en met ze zoon hebben we even gepraat :D

Doeiiiii