Cameron Highlands…..

Halllloowww

Wij leven nog hoor!

Hoe is het met jullie? De zomer is weer voorbij naahja zomer volgens mij is het bij jullie echt beroerd geweest.

Het is al weer even geleden dat we wat hebben laten horen van ons… sorry…

Het is nogal een gekke tijd geweest… Ergens in Juli droomden we er nog van om het boek uit te geven in Maleisië wat door velen lokalen voor als onmogelijk werd beschouwd. Na een zoektocht van een maand en vele gesprekken met uitgevers en een aantal schrijvers is het dan toch gelukt :D

Iedereen had een eigen theorie over de regelgeving en daaruit kwam steeds naar voren dat we een agent moesten hebben die het boek ging publisheren en verkopen daarnaast moesten we een licentie krijgen om het boek op de Maleisische markt te laten komen en nog veel blabla verhalen zoals dat we wel een Maleisische auteur nodig hadden anders was het echt onmogelijk, minimaal 2 jaar wachten voor een licentie, heeeel veel geld moet je betalen voor een licentie. Zelfs van de Nederlandse Ambassade kregen we het advies om een lokale agent in handen te nemen anders was het niet te doen. Kortom gewoon een drama.

Maar goed we zijn in Augustus (tijdens de Ramadan) naar het Ministerie van binnenlandse zaken in Maleisië geweest om opheldering te vragen. Ze vonden het wel leuk dat we dit deden en hebben ons prima verder geholpen!! Na een lange maand wachten hebben ze ervoor gezorgd dat we licentie kregen!!

Zoowww en die maand wachten duurde lang!!!! Want het was helemaal niet zeker dat we het zouden krijgen…

Aangezien we moesten wachten konden we mooi op vakantie, eventjes de hersens laten luchten en op sterkwater zetten. Ondertussen hadden we ook ons appartement opgezegd en iedereen gedag gezegd. Want we hadden zo iets het gaat toch niet lukken en als het niet lukt komen we waarschijnlijk ook niet niet meer terug.

S’ Ochtends bussie in naar Butterworth overstappen op een andere bus, nog een keer overstappen om vervolgens de ferry te nemen naar Langkawi het kost wat moeite maar aan het eind van de middag lagen we met een biertje en een wijntje op het strand!! en dat hebben we nog wel een aantal dagen vol gehouden! Lekker uitslapen beetje op het strand hangen, s’avonds lekker eten en op strand nog wat sappies drinken. Dat ging eigenlijk ook wel weer vervelen. Voor de afwisseling hadden we een brommertje gehuurd en na 270 km in 2 dagen en een monkey ass verder hadden we alles wel gezien en was het tijd om naar Thai Thai te gaan.

Bangkok was onze volgende bestemming! We vlogen voor een prikkie van Hatyai naar Bangkok waar we savonds laat aankwamen. Bangkok is Bangkok een metropool waar nooit het licht uitgaat!! We hebben er eigenlijk niet veel gedaan. Beetje rond gelopen en her en der in de bar gehangen. Naar de tandarts geweest en onze kleding kast weer aangevuld. Dat is wel wat je mist in Maleisië er is niet echt een uitgaansleven en al helemaal niet in dat dorp in de bergen :D + Alcohol is nog is ontzettend duur en van belabberde kwaliteit.

Na een paar dagen grote stad was het tijd om naar Laos te gaan! Dus wij stonden saampies op het station van BK om de nachttrein in te pakken. We hadden nog ruim 20 minuten en Onie stapt vast in en Steef ging nog even wat drinken halen voor onderweg… Steef komt terug en ziet dat de trein weg rijdt… samen met 20 lokalen stonden de mondjes open met shhhhit dat is onze trein…. 5 conducteurs sommeerde om niet te rennen en gewoon te wachten. Brrr wat was dat een k*t gevoel.. treinweg, Onie weg… maar wel een portemonnee met geld :D Vanuit de trein ging het zo… Ik zit op het gemakkie begint de trein in eens te bewegen vooruit, achteruit, weer vooruit alleen nu gaan we wel erg ver vooruit shhhhit we rijden het perron voorbij, een aantal lokalen kwamen naar me toe: waar is je vriend???? Moet je hem bellen met me telefoon??? Gelukkig ging er al iemand naar de conducteur om te vragen wat er aan de hand was… en wat denk je….. er moesten een aantal wagons verwisseld worden….na 45min kwamen we terug op het perron en wie staat daar te ijsberen… Tjonge wat een apen rijden ze gewoon weg zonder wat te zeggen. Na een lange nacht in koelcel (zo probeerden waarschijnlijk het onder 0 gr te krijgen, maar gelukkig bleef de temp op 18 gr steken) kwamen we heelhuids aan in Ubon Ratchathani. Eenmaal ontdooid en een busritje verder stonden we in Zuid-Laos! Het blijft echt ongelooflijk het is net of je door een tijdmachine loopt zodra je de grens overkomt. Alles is nog zo primitief de mensen lijken wel of ze de tijd vergeten zijn alles gebeurd op hun dooie gemakkie … dat was wel even wennen na een aantal maanden moderne wereld kom je ineens in een land wat leeft tussen zonsopkomst en zonsondergang.

Pakse is de enige grote stad in het zuiden en is aardig ontwikkeld! Vanuit hier hebben we wat trips gedaan naar andere dorpen en bezienswaardigheden :) Alleen door de spanning die begon op telopen waren we niet erg in backpack mood.

Om toch wat te zien van de omgeving hadden we de bus genomen naar een dorp genaamd Tat Lo wat dicht bij een aantal watervallen ligt. We dachten we komen nog wel in een ontwikkeld stuk…nou dus echt niet! Het dorp lag twee km van de “weg” vandaan en wat was dat me toch even primitief! Wel ontzettend kicken hoor! 95% van het dorp bestond uit bamboe hutten op palen. Al het vee liep overal en nergens! Dus al zat je te eten in een restaurantje had je altijd wel bezoek van een aantal kippen als je geluk had kwam er nog een koe/waterbuffel voorbij. Het was ook de normaalste zaak van de wereld dat heel de beestenboel door de keuken liep. Het mooiste waren de varkens die als stofzuigers dienden… Zodra het schemerig werd trok het halve dorp erop uit naar de rivier om te wassen en te relaxen!

Ook hier hadden we een brommertje gehuurd om de omgeving te verkennen.. wij erop uit met onze zomerkleding om het Bolaven plateau te bezoeken. Een gebied wat ongeveer 1200M boven de zeespiegel ligt en bekend staat om de koffie plantages. Nu zal je denken die twee nemen regenjassen mee en warme kleding want ze gaan naar de Cameron Highlands van Laos… nou niet dus! Halverwege regen,regen, wind, mist en KOUD!!! We zijn van ellende maar omgekeerd want het was niet te doen!

In Pakse weer aangekomen werd Steef ziek… hopakee 3 dagen uitgeschakeld!

We zullen het nu even korthouden! Na 2 weken Laos was het weer tijd om naar Bangkok te gaan! Waar we nog even de gebruikelijke dingen hebben gedaan!

Vanaf Bangkok zijn we naar Penang Maleisië gevlogen. Waar we goed nieuws te horen kregen! U licentie ligt klaar om af te halen. Zooooow wij werden wel even gek toen we dat hoorden!! Dus volgende dag naar KL om alles te regelen! Daarna naar de printmaatschappij om de eerste lading te printen!

Een week later werden de eerste boeken geleverd! Waarna het allemaal snel is gegaan… We hebben nu een lokale agent (vrienden) die ervoor zorgen dat alles in goede orde verloopt! Samen zijn we afgelopen weken op promotie tour geweest en liggen nu al op 20 verkooppunten in de Cameron Highlands.

Het is voor de lokalen wel even wennen dat er nu een informatie boek is over hun verleden en dat ook nog is geschreven door twee witte apen… Ze reageren meestal eerst sceptisch maar nadat ze het gelezen hebben zijn ze zeer tevreden en ook wel opgelucht dat het geen ingewikkeld verhaal is!!

Voor ons is het een hele opluchting dat het goed ontvangen wordt. Nu is het afwachten hoe het komende tijd verder ontwikkeld.

Woensdag 26/10 staat Deepavali voor de deur Het feest van de lichtjes wat massaal wordt gevierd door de Indiërs. Zover we hebben begrepen worden we op sleeptouw genomen om op bezoek te gaan bij allemaal vrienden om te eten en te drinken ;) dat moet wel gezellig worden :D !!

Dat was het wel weer z’n beetje!

Als we weer wat boeiends meemaken zullen we het melden :D

Check: www.cameronhighlandshistory.com

Geniet nog even van je zondag!

Greeeets

O&S